تفکر و تعقل

دو چیز اصلا با کارآفرینی سازگار نیست :

آرزوی بینهایت کوچک و آرزوی بینهایت بزرگ

بزرگان ما اولی را هوس نامیده اند و دومی را امل (امل طویل یا آرزوی دراز)

و کارآفرین باید بین این دو را نشانه بگیرد که اسمش را هدف گذاشته اند

هدف چیزی بین هوس و آرزو است

هدف گذاری صحیح از روز اول زندگی شروع میشود :

اولین هدف انسان خروج از رحم و ورود به دنیای پهناور بیرون است . هدف بعدی او تغذیه است و هدف بعدی اش ایجاد ارتباط با اطرافیان است

این هدفهای چند ساعته به مرور زمان به اهدافی روزانه و هفتگی تبدیل میشود .

در دوران مدرسه اهداف ما همان نمره قبولی پایان ثلث و پایان سال است .

در دبیرستان متمرکز میشویم بر کسب نتیجه قبولی در کنکور منتهی به سال چهارم .

ولی وقتی وارد کسب و کار یا دانشگاه میشویم زمانبندی و تعداد هدفها از دستهایمان خارج میشود .

هدف گذاری یواش یواش نزدیک به رویاپردازی میشود : دورِ دور و کاملا خارج از دسترس و غیر قابل برنامه ریزی

بیاییم اسمش را بگذاریم رویاهای برنامه ناپذیر .

رویاهای برنامه ناپذیر بختکهای سنگینی هستند که روی اراده ی آدمی جا خوش کرده ، ذهن و خیال ما را فلج میکنند .

یکی میخواهد تا پروفسور شدن درس را ادامه دهد

فردی میخواهد بزرگترین کارخانه تولید سلول خورشیدی را تاسیس کند

دیگری میخواهد رییس حمهور شود

این گونه رویاهای برنامه ناپذیر در ترمهای سوم و چهارم به بعد در مقابل دانشحوی جوان رخ مینماید.

موازی با این رویاهای دوردست هوسها هم خودنمایی میکنند .

هوسهایی که درد و رنج نرسیدن به آن رویاها را کاهش میدهند و انسان را بین خماری و نشئگی عالم بی هدفی میغلطانند  : هوسهای زودگذر و البته متنوع دوران جوانی

بگذریم

هدف از این مقالک تشخیص و جداسازی هدف واقعی از تله های هوس و امل (آرزو) بود

هدف باید خواسته ای معقول و متوسط و دستیافتنی در زمانی نه کوتاه و نه بلند باشد که بتوان با همین امکانات فعلی و فقط با تقویت اراده و برنامه ریزی  درست محققش کرد .

کسانی را که ما امروز بعنوان کارخانه دار بزرگ یا سوپرکارآفرین میشناسیم روزی که شروع کردنند حتما به دوچیز فکر نمیکردند : سیر شدن در پایان روز و مشهور شدن در پایان عمر

این نوع انسانهای کار آفرین قله ها را یکی پس از دیگری با ارتفاع کمی بیشتر تعریف میکرده اند و سپس فتح مینموده اند

آنها از گرسنگی نمیترسیده اند چون در خاطراتشان شبهای زیادی ثبت شده که در حال گرسنگی به آغوش خواب رفته اند

آنها به شهرت و بزرگی امروزشان هم فکر نمیکرده اند چون تجهیزات و مصنوعات امروزی در آن زمان غیرقابل تصور بوده است.

این متن بر اساس دو سند هزار و چهارصدساله ی  ذیل تدوین گردید :

امام سجاد علیه السلام در دعای 29 صحیفه ی سجادیه فرموده اند:

خدایا تو ما را با بدبینی به روزی روزانه و خوشبینی به آرزوی دراز آزمودی

پیامبر صل الله علیه و آله فرموده اند :

بر امت خویش بیش از هرچیز از هوس و آرزوی دراز بیم دارم (نهج الفصاحه حدیث 114)